حدیث ۳۴۵۱
(۳۴۵۱) الکافی (ح ۱۵۹۵۷): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعیدٍ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَیْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أبی‌حَمْزَةَ عَنْ یَعْقوبَ بْنِ شُعَیْبٍ عَنْ عِمْرانَ بْنِ میثَمٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «قَرَأ رَجُلٌ عَلَی أمیرِالْمُؤْمِنینَ علیه‌السلام: «فَإنَّهُمْ لا یُکَذِّبونَکَ وَ لکِنَّ الظّالِمینَ بِآیاتِ اللهِ یَجْحَدونَ». فَقالَ: «بَلَی وَ اللهِ! لَقَدْ کَذَّبوهُ أشَدَّ التَّکْذیبِ وَ لَکِنَّها مُخَفَّفَةٌ، «لا یکذبونک»، لا یَأْتونَ بِباطِلٍ یُکَذِّبونَ بِهِ حَقَّکَ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از حسین بن سعید الاهوازی از نضر بن سوید از محمد بن ابی‌حمزه الثمالی از یعقوب بن شعیب از عمران بن میثم الاسدی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «فردی بر امیر مؤمنان علیه‌السلام خواند: «فَإنَّهُمْ لا یُکَذِّبونَکَ وَ لکِنَّ الظّالِمینَ بِآیاتِ اللهِ یَجْحَدونَ». پس فرمودند: «آری! قسم به الله! او را تکذیب کردند،تکذیبی شدید، لیکن آن مخفف (بدون تشدید) است، «لا یکذبونک»، باطلی نیاوردند که به حقیقت تو را به آن باطل کنند.»»
