حدیث 3406
(3406) الکافی (ح 372): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ ابْنِ فَضّالٍ عَنِ ابْنِ بُکَیْرٍ عَنْ زُرارَةَ عَنْ حُمْرانَ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام قالَ: «سَألْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «قَضی أجَلاً وَ أجَلٌ مُسَمًّی عِنْدَهُ». قالَ: «هُما أجَلانِ. أجَلٌ مَحْتومٌ وَ أجَلٌ مَوْقوفٌ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از حسن بن علی بن فضال از عبدالله بن بکیر از زراره بن اعین از حمران بن اعین روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن أو موثق.
حمران (بن اعین) از ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام روایت کرد: «از ایشان درباره کلام الله عز و جل: «قَضی أجَلاً وَ أجَلٌ مُسَمًّی عِنْدَهُ» سؤال کردم. فرمودند: «آن دو اجل است. اجلی محتوم و اجلی موقوف.»»