حدیث ۳۳۵۷

(۳۳۵۷) الکافی (ح ۱۴۵۷۶) و التهذیب (ج ۶، ح ۶۵۵ و ج ۹، ح ۷۱۸) : ابْنُ مَحْبوبٍ عَنْ جَمیلِ بْنِ صالِحٍ عَنْ حَمْزَةَ بْنِ حُمْرانَ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «سَألْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «ذَوا عَدْلٍ مِنْکُمْ أوْ آخَرانِ مِنْ غَیْرِکُمْ».» قالَ: «فَقالَ: «اللَّذانِ مِنْکُمْ، مُسْلِمانِ وَ اللَّذانِ مِنْ غَیْرِکُمْ، مِنْ أهْلِ الْکِتابِ.» قالَ: «فَإنَّما ذَلِکَ إذا ماتَ الرَّجُلُ الْمُسْلِمُ فی أرْضِ غُرْبَةٍ، فَیَطْلُبُ رَجُلَیْنِ مُسْلِمَیْنِ لیُشْهِدَهُما عَلَی وَصیَّتِهِ. فَلَمْ یَجِدْ مُسْلِمَیْنِ، فَلْیُشْهِدْ عَلَی وَصیَّتِهِ رَجُلَیْنِ ذِمّیَّیْنِ مِنْ أهْلِ الْکِتابِ، مَرْضیَّیْنِ عِنْدَ أصْحابِهِما.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
سند این حدیث معلق است و از احادیث قبول معلوم می‌شود که ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از حسن بن محبوب از جمیل بن صالح از حمزه بن حمران روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسن بن محبوب که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
ایشان یک بار هم به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به محمد بن علی بن محبوب که معتبر درجه یک است، از حسن بن محبوب به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: صحیح (الکافی). مجهول (طرق التهذیب).

حمزه بن حمران از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «از ایشان درباره کلام الله عز و جل: «ذَوا عَدْلٍ مِنْکُمْ أوْ آخَرانِ مِنْ غَیْرِکُمْ» سؤال کردم.» (راوی) گفت: «پس فرمودند: «دو نفر از شما، مسلمان هستند و دو نفر از غیر شما، از اهل کتاب هستند.» (سپس) فرمود: «پس این است و جز این نیست هنگامی که فرد مسلمانی در زمین غربت مرد، پس دو نفر مسلمان می‌طلبد تا بر وصیتش شاهدشان گرداند. پس اگر دو مسلمان نیافت، پس بر وصیتش دو نفر زمی از اهل کتاب را شاهد می‌گیرد که مورد رضایت نزد یارانشان هستند.»»