حدیث 3355
(3355) الکافی (ح 13098) و التهذیب (ج 9، ح 725): مُحَمَّدُ بْنُ إسْماعیلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شاذانَ وَ عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ جَمیعاً عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ هِشامِ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «فیقَوْلِ اللهِ تَبارَکَ وَ تَعالَی: «أوْ آخَرانِ مِنْ غَیْرِکُمْ».» قالَ: «إذا کانَ الرَّجُلُ فی بَلَدٍ لَیْسَ فیهِ مُسْلِمٌ، جازَتْ شَهادَةُ مَنْ لَیْسَ بِمُسْلِمٍ عَلَی الْوَصیَّةِ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را به دو طریق روایت کرده است.
از محمد بن اسماعیل البندقی از فضل بن شاذان از ابن ابی‌عمیر از هشام بن حکم
از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از هشام بن حکم
روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به علی بن حسن بن فضال که معتبر درجه یک است، از یعقوب بن یزید از ابن ابی‌عمیر به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن کالصحیح (الکافی). موثق (التهذیب).
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام (فرمودند): «الله تبارک و تعالی می‌فرماید: «أوْ آخَرانِ مِنْ غَیْرِکُمْ».» (و) فرمودند: «هنگامی که فردی در شهری است که مسلمانی در آن نیست، مجاز است شهادت بر وصیت کسی که مسلمان نیست.»