حدیث 3139
(3139) الکافی (ح 14202) و التهذیب (ج 10، ح 704) و الإستبصار (ج 4، ح 997): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ حَمّادٍ عَنِ الْحَلَبیِّ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ فی رَجُلٍ یَقْتُلُ الْمَرْأةَ مُتَعَمِّداً، فَأرادَ أهْلُ الْمَرْأةِ أنْ یَقْتُلوهُ. قالَ: «ذَلِکَ لَهُمْ، إذا أدَّوْا إلَی أهْلِهِ نِصْفَ الدّیَةِ وَ إنْ قَبِلوا الدّیَةَ، فَلَهُمْ نِصْفُ دیَةِ الرَّجُلِ وَ إنْ قَتَلَتِ الْمَرْأةُ الرَّجُلَ، قُتِلَتْ بِهِ وَ لَیْسَ لَهُمْ إلّا نَفْسُها» وَ قالَ: «جِراحاتُ الرِّجالِ وَ النِّساءِ سَواءٌ. سِنُّ الْمَرْأةِ بِسِنِّ الرَّجُلِ وَ موضِحَةُ الْمَرْأةِ بِموضِحَةِ الرَّجُلِ وَ إصْبَعُ الْمَرْأةِ بِإصْبَعِ الرَّجُلِ حَتَّی تَبْلُغَ الْجِراحَةُ ثُلُثَ الدّیَةِ، فَإذا بَلَغَتْ ثُلُثَ الدّیَةِ، أُضْعِفَتْ دیَةُ الرَّجُلِ عَلَی دیَةِ الْمَرْأةِ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از حماد بن عثمان از عبدالله الحلبی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به علی بن ابراهیم القمی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
ایشان یک بار هم قسمت اول را این روایت را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به علی بن ابراهیم القمی به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
* * *
مجلسی اول: حسن.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره مردی که زنی را به عمد بکشد، پس خانواده زن بخواهند که او را بکشند، فرمودند: «آن برای آن‌ها است، چنان‌چه نصف دیه را به خانواده‌اش بدهند و چنان‌چه دیه را قبول کردند، پس بر آن‌ها نصف دیه مرد است. و چنان‌چه زنی مردی را بکشد، به خاطر آن کشته شود و برای آن‌ها غیر از خود او نیست.» و (نیز) فرمودند: «جراحات مردان و زنان برابر است. دندان زن به دندان مرد و موضحه زن به موضحه مرد و انگشت زن به انگشت مرد تا جراحت به یک سوم دیه برسد، پس هنگامی که به یک سوم دیه رسید، دیه مرد بر دیه زن دو برابر می‌شود.»