حدیث 3136
(3136) الکافی (ح 14204): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ وَ عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ جَمیعاً عَنِ ابْنِ مَحْبوبٍ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ سِنانٍ قالَ: «سَمِعْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام یَقولُ فی رَجُلٍ قَتَلَ امْرَأةً مُتَعَمِّداً، فَقالَ: «إنْ شاءَ أهْلُها أنْ یَقْتُلوهُ وَ یُؤَدّوا إلَی أهْلِهِ، نِصْفَ الدّیَةِ وَ إنْ شاءوا أخَذوا نِصْفَ الدّیَةِ، خَمْسَةَ آلافِ دِرْهَمٍ»» وَ قالَ فی امْرَأةٍ قَتَلَتْ زَوْجَها مُتَعَمِّداً، فَقالَ: «إنْ شاءَ أهْلُهُ أنْ یَقْتُلوهُ، قَتَلوها وَ لَیْسَ یَجْنی أحَدٌ أکْثَرَ مِنْ جِنایَتِهِ عَلَی نَفْسِهِ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را به دو طریق روایت کرده است.
محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از حسن بن محبوب از عبدالله بن سنان
علی بن ابرهیم از پدرش از حسن بن محبوب از عبدالله بن سنان
روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
عبدالله بن سنان روایت کرد: «شنیدم ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره مردی که زنی را به عمد بکشد، فرمودند: «اگر خانواده او (زن) خواستند او را بکشند و به خانواده او (مرد) نصف دیه بدهند و اگر خواستند، نیمی از دیه، پنج هزار درهم را بگیرند.» و (راوی) درباره زنی که همسرش را به عمد بکشد، روایت کرد که فرمودند: «اگر خانواده‌اش خواستند که او را بکشند، بکشند و احدی جایز نیست، بیش از جنایتی که بر خودش رفته، انجام دهد.»