حدیث ۳۱۰۳
(۳۱۰۳) الکافی (ح ۸۵۸۸)، التهذیب (ج ۶، ح ۱۰۶۱) و الخصال (ج ۱، ص ۳۲۹): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ النَّوْفَلیِّ عَنِ السَّکونیِّ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «السُّحْتُ، ثَمَنُ الْمَیْتَةِ وَ ثَمَنُ الْکَلْبِ وَ ثَمَنُ الْخَمْرِ وَ مَهْرُ الْبَغیِّ وَ الرِّشْوَةُ فی الْحُکْمِ وَ أجْرُ الْکاهِنِ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از حسین بن یزید النوفلی از اسماعیل بن مسلم السکونی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به ثقةالاسلام الکلینی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
شیخ صدوق هم شبیه این حدیث را از محمد بن حسن بن احمد بن ولید از محمد بن یحیی العطار از محمد بن احمد بن یحیی بن عمران از موسی بن عمر بن یزید از عبدالله بن مغیره از اسماعیل بن مسلم السکونی روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف علی المشهور.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «سحت (حرام)، قیمت مردار و قیمت سگ و قیمت خمر و مهر زناکار و رشوه در حکم و مزد غیب‌گو است.»
