حدیث 3040
(3040) الکافی (ح 14104): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ وَ مُحَمَّدُ بْنُ إسْماعیلَ عَنِ الْفَضْلِ بْنِ شاذانَ جَمیعاً عَنْ حَمّادِ بْنِ عیسَی عَنْ رِبْعیِّ بْنِ عَبْدِاللهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قالَ: «سَألْتُ أباجَعْفَرٍ علیه‌السلام عَنْ قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَیْرِ نَفْسٍ … فَکَأنَّما قَتَلَ النّاسَ جَمیعاً». قالَ: «لَهُ فی النّارِ مَقْعَدٌ، لَوْ قَتَلَ النّاسَ جَمیعاً لَمْ یَرِدْ إلّا إلَی ذَلِکَ الْمَقْعَدِ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را به دو طریق روایت کرده است.
از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از حماد بن عیسی از ربعی بن عبدالله از محمد بن مسلم
از محمد بن اسماعیل البندقی از فضل بن شاذان از حماد بن عیسی از ربعی بن عبدالله از محمد بن مسلم
روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن کالصحیح.
محمد بن مسلم روایت کرد: «از ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام درباره کلام الله عز و جل: «مَنْ قَتَلَ نَفْساً بِغَیْرِ نَفْسٍ … فَکَأنَّما قَتَلَ النّاسَ جَمیعاً» سؤال کردم. فرمودند: «برای او در آتش جایگاهی است، چنان‌چه همه مردم را بکشد، باز نمی‌گردد مگر در آن نشیمنگاه.»»