حدیث ۳-۷۶۳

(۷۶۳-۳) الکافی (ح ۱۴۷۶۰) و التهذیب (ج ۸، ح ۱۱۶۰)، الفقیه (ح ۴۲۹۴): عَلی بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیرٍ عَنْ حَمّادٍ عَنِ الْحَلَبیِّ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام … قالَ: «وَ سَألْتُهُ عَنِ امْرَأةٍ جَعَلَتْ مالَها هَدْیاً لِبَیْتِ اللهِ إنْ أعارَتْ مَتاعَها لِفُلانَةَ وَ فُلانَةَ، فَأعارَ بَعْضُ أهْلِها بِغَیْرِ أمْرِها، قالَ: «لَیْسَ عَلَیْها هَدْیٌ، إنَّما الْهَدْیُ ما جُعِلَ لِلّهِ هَدْیاً لِلْکَعْبَةِ، فَذَلِکَ الَّذی یوفَی بِهِ إذا جُعِلَ لِلّهِ وَ ما کانَ مِنْ أشْباهِ، هَذا فَلَیْسَ بِشَیْءٍ وَ لا هَدْیَ لا یُذْکَرُ فیهِ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ» …

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از حماد بن عثمان از عبیدالله الحلبی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسین بن سعید الاهوازی که معتبر درجه یک است، از ابن ابی‌عمیر به باقی سند روایت کرده است.
شیخ صدوق نیز این حدیث را به طریق خود در الفقیه به حماد بن عثمان که معتبر درجه یک است، از عبدالله الحلبی روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن (سند الکافی). صحیح (سند التهذیب).
* * *
مجلسی اول: صحیح (سند الفقیه). الحسن کالصحیح (سند الکافی). صحیح (سند التهذیب).

(عبیدالله بن علی) الحلبی از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد … گفت: «از او درباره زنی سؤال کردم که اگر متاعش را به فلان زن و فلان زن عاریه دهد، مالش را قربانی برای بیت الله قرار دهد، پس بعضی از خانواده او به غیر امر او عاریه دادند، فرمودند: «قربانی بر او نیست، این است و جز این نیست که قربانی آن چیزی است که برای الله قربانی برای کعبه قرار می‌دهد، پس آن‌چه (باید) به آن وفا شود، هنگامی است که برای الله قرار داده است و آن‌چه از شبیه آن است، پس به چیزی نیست و آن‌چه یاد الله عز و جل در آن نیست، قربانی نیست» …