حدیث ۲۹۷۶
(۲۹۷۶) الکافی (ح ۳۹۴۲): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ أبی‌أیّوبَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «الْأُذُنانِ لَیْسا مِنَ الْوَجْهِ وَ لا مِنَ الرَّأْسِ.» قالَ: «وَ ذُکِرَ الْمَسْحُ.» فَقالَ: «امْسَحْ عَلَی مُقَدَّمِ رَأْسِکَ وَ امْسَحْ عَلَی الْقَدَمَیْنِ وَ ابْدَأْ بِالشِّقِّ الْأیْمَنِ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از ابوایوب الخزاز محمد بن مسلم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن.
محمد بن مسلم از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «دو گوش از صورت نیستند و نه از سر.» (راوی) گفت: «و ذکر مسح شد.» پس فرمودند: «جلوی سرت را مسح کن و بر دو پایت مسح کن و به قسمت راست شروع کن.»
