حدیث ۲۸۶۸

(۲۸۶۸) التهذیب (ج ۱، ح ۱۰۹۱): عَنْهُ عَنْ حَمّادٍ عَنْ حَریزٍ عَنْ زُرارَةَ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام قالَ: «سَمِعْتُهُ یَقولُ: «جَمَعَ عُمَرُ بْنُ الْخَطّابِ أصْحابَ النَّبیِّ صلی‌الله‌علیه‌وآله وَ فیهِمْ عَلیٌّ علیه‌السلام وَ قالَ: «ما تَقولونَ فی الْمَسْحِ عَلَی الْخُفَّیْنِ؟» فَقامَ الْمُغیرَةُ بْنُ شُعْبَةَ، فَقالَ: «رَأیْتُ رَسولَ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله یَمْسَحُ عَلَی الْخُفَّیْنِ.» فَقالَ عَلیٌّ علیه‌السلام: «قَبْلَ الْمائِدَةِ أوْ بَعْدَها؟» فَقالَ: «لا أدْری.» فَقالَ عَلیٌّ علیه‌السلام: «سَبَقَ الْکِتابُ الْخُفَّیْنِ، إنَّما أُنْزِلَتِ الْمائِدَةُ قَبْلَ أنْ یُقْبَضَ بِشَهْرَیْنِ أوْ ثَلاثَةٍ.»»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
با توجه به احادیث قبلش، معلوم می‌شود ضمیر «ه» در «عنه»، به حسین بن سعید الاهوازی بر می‌گردد، لذا شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسین بن سعید الاهوازی که معتبر درجه یک است، از حماد بن عیسی از حریز بن عبدالله از زراره بن اعین که همه از ثقات درجه یک هستند
* * *
علامه مجلسی: صحیح.

زراره از ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام روایت کرد: «شنیدم ایشان فرمودند: «عمر بن خطاب اصحاب نبی صلی‌الله‌علیه‌وآله در حالی که علی علیه‌السلام بین ایشان بود را جمع کرد و گفت: «درباره مسح بر خفین چه می‌گویید؟» پس مغیره بن شعبه برخواست و گفت: «دیدم که رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله بر خفین مسح می‌کردند.» پس علی علیه‌السلام فرمود: «قبل از (نزول سوره) مائده یا بعد از آن؟» پس گفت: «نمی‌دانم.» پس علی علیه‌السلام فرمود: «کتاب بر خفین پیشی گرفت. این است و جز این نیست که (سوره) مائده دو یا سه ماه قبل از این‌که (رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله) قبض (روح) شود، نازل شده است.»»»