حدیث ۲۷۶۰

(۲۷۶۰) علل الشرائع (ج ۱، ص ۳۴) و عیون أخبار الرضا علیه‌السلام (ج ۲، ص ۷۶): حَدَّثَنا أحْمَدُ بْنُ زیادِ بْنِ جَعْفَرٍ الْهَمَدانیُّ رضی‌الله‌عنه قالَ حَدَّثَنا عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ بْنِ هاشِمٍ عَنْ أبیهِ عَنْ عَلیِّ بْنِ مَعْبَدٍ عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ خالِدٍ عَنْ أبی‌الْحَسَنِ الرِّضا علیه‌السلام قالَ: «سَمِعْتُ أبی[أبا]عَبْدِاللهِ علیه‌السلام یُحَدِّثُ عَنْ أبیهِ علیه‌السلام أنَّهُ قالَ: «اتَّخَذَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَ إبْراهیمَ خَلیلاً، لِأنَّهُ لَمْ یَرُدَّ أحَداً وَ لَمْ یَسْألْ أحَداً غَیْرَ اللهِ عَزَّ وَ جَل.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
شیخ صدوق این حدیث را از احمد بن زیاد بن جعفر الهمدانی از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از علی بن معبد از حسین بن خالد که این دو نفر اخیر از ثقات درجه دو هستند و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.

ابوالحسن الرضا علیه‌السلام روایت کرد: «شنیدم ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام از پدرش علیه‌السلام روایت می‌کرد که ایشان فرمودند: «الله عز و جل ابراهیم را خلیل گرفت، چرا که او هرگز احدی را رد نکرد و هرگز از غیر الله عز و جل از احدی درخواست نکرد.»»