حدیث 2696
(2696) رجال الکشی (ص 155): حَمْدَوَیْهِ بْنُ نُصَیْرٍ قالَ حَدَّثَنی مُحَمَّدُ بْنُ عیسَی بْنِ عُبَیْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ جَمیلِ بْنِ دَرّاجٍ وَ غَیْرِهِ قالَ: «وَجَّهَ زُرارَةُ، عُبَیْداً ابْنَهُ إلَی الْمَدینَةِ، یَسْتَخْبِرُ لَهُ خَبَرَ أبی‌الْحَسَنِ علیه‌السلام وَ عَبْدِاللهِ بْنِ أبی‌عَبْدِاللهِ. فَماتَ قَبْلَ أنْ یَرْجِعَ إلَیْهِ عُبَیْدٌ.» قالَ مُحَمَّدُ بْنُ أبی‌عُمَیْرٍ: «حَدَّثَنی مُحَمَّدُ بْنُ حَکیمٍ قالَ: «قُلْتُ لِأبی‌الْحَسَنِ الْأوَّلِ علیه‌السلام وَ ذَکَرْتُ لَهُ زُرارَةَ وَ تَوْجیهَهُ ابْنَهُ عُبَیْداً إلَی الْمَدینَةِ. فَقالَ أبوالْحَسَنِ: «إنّی لَأرْجو أنْ یَکونَ زُرارَةُ مِمَّنْ قالَ اللهُ تَعالَی: «وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجِراً إلَی اللهِ وَ رَسولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أجْرُهُ عَلَی اللهِ».»»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ابوعمرو الکشی از حمدویه بن نصیر از محمد بن عیسی بن عبید از ابن ابی‌عمیر از جمیل بن دراج و غیر او که غیر جمیل بن دراج، ابتداء مجهول هستند، اما به واسطه ابن ابی‌عمیر، توثیق درجه دو می‌شوند. مهم‌تر آن‌که جمیل بن دراج در عرض آن‌ها است. ابوعمرو الکشی و ابن عبید از ثقات مشروطی هستند که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کنند و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
محمد بن ابی‌عمیر از جمیل بن دراج و غیر او روایت کرد: «زراره فرزندش عبید را به سوی مدینه فرستاد تا برای او خبر ابوالحسن (امام کاظم) علیه‌السلام و عبدالله بن ابی‌عبدالله را بیاورد. پس قبل از آن‌که عبید نزد او بازگردد، مرد.» محمد بن ابی‌عمیر گفت: «محمد بن حکیم برایم حدیث کرده، گفت: «به ابوالحسن اول (امام کاظم) علیه‌السلام عرض کرده و برای ایشان زراره و فرستادن پسرش عبید به سوی مدینه را یاد کردم. پس ابوالحسن (امام کاظم علیه‌السلام) فرمودند: «همانا من امید دارم که زراره از کسانی باشد که الله تعالی فرمود: «وَ مَنْ یَخْرُجْ مِنْ بَیْتِهِ مُهاجِراً إلَی اللهِ وَ رَسولِهِ ثُمَّ یُدْرِکْهُ الْمَوْتُ فَقَدْ وَقَعَ أجْرُهُ عَلَی اللهِ».»»»