حدیث ۲۶۷۷

(۲۶۷۷) معانی الأخبار (ص ۲۰۰): حَدَّثَنا أبی وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أحْمَدَ بْنِ الْوَلیدِ رضی‌الله‌عنهما قالا حَدَّثَنا عَبْدُاللهِ بْنُ جَعْفَرٍ الْحِمْیَریُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَیْنِ بْنِ أبی‌الْخَطّابِ قالَ حَدَّثَنا نَضْرُ بْنُ شُعَیْبٍ عَنْ عَبْدِالْغَفّارِ الْجازیِّ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام أنَّهُ ذَکَرَ أنَّ الْمُسْتَضْعَفینَ ضُروبٌ، یُخالِفُ بَعْضُهُمْ بَعْضاً وَ مَنْ لَمْ یَکُنْ مِنْ أهْلِ الْقِبْلَةِ ناصِباً، فَهُوَ مُسْتَضْعَفٌ.

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
شیخ صدوق این حدیث را از پدرش و محمد بن حسن بن احمد بن ولید از عبدالله بن جعف المیری از محمد بن حسین بن ابی‌الخطاب از نضر بن شعیب از عبدالغفار بن حبیب الحجازی که نضر بن شعیب از ثقات درجه دو است و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.

عبدالغفار الحجازی از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام (روایت کرد) که ایشان ذکر کردند که مستضعفان چند دسته‌اند، بعضان مخالف بعض (دیگر) هستند و از اهل قبله هر که ناصبی نباشد، پس او مستضعف است.