حدیث 2616
(2616) الکافی (ح 5215) و التهذیب (ج 2، ح 1348): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُثْمانَ بْنِ عیسَی عَنْ سَماعَةَ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «سَألْتُهُ عَنِ الرَّجُلِ یُسَلَّمُ عَلَیْهِ وَ هُوَ فی الصَّلاةِ. قالَ: «یَرُدُّ سَلامٌ عَلَیْکُمْ وَ لا یَقولُ: «وَ عَلَیْکُمُ السَّلامُ». فَإنَّ رَسولَ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله کانَ قائِماً یُصَلّی، فَمَرَّ بِهِ عَمّارُ بْنُ یاسِرٍ. فَسَلَّمَ عَلَیْهِ عَمّارٌ، فَرَدَّ عَلَیْهِ النَّبیُّ صلی‌الله‌علیه‌وآله هَکَذا.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از عثمان بن عیسی از سماعه بن مهران روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به احمد بن محمد بن عیسی الاشعری که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: موثق.
سماعه (بن مهران) از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «از ایشان درباره فردی سؤال کردم که بر او سلام می‌شود در حالی که او در نماز است. فرمودند: «با سلام علیکم پاسخ دهید نگویید: «و علیکم السلام». چرا که رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله ایستاده، نماز می‌خواندند، پس عمار بن یاسر بر ایشان گذشت و عمار بر او سلام کرد، پس نبی صلی‌الله‌علیه‌وآله این‌گونه به او پاسخ داد.»»