حدیث ۱-۲۶۱
(۲۶۱-۱) التوحید (ص ۲۳۰) و معانی الأخبار (ص ۳): حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أحْمَدَ بْنِ الْوَلیدِ رحمه‌الله قالَ حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ الصَّفّارُ عَنِ الْعَبّاسِ بْنِ مَعْروفٍ عَنْ صَفْوانَ بْنِ یَحْیَی عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام أنَّهُ سُئِلَ عَنْ «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» … قالَ: «قُلْتُ: اللهُ؟» قالَ: «الْألِفُ، آلاءُ اللهِ عَلَی خَلْقِهِ مِنَ النَّعیمِ بِوَلایَتِنا وَ اللّامُ، إلْزامُ للهِ خَلْقَهُ وَلایَتَنا.» قُلْتُ: «فالْهاءُ؟» قالَ: «هَوانٌ لِمَنْ خالَفَ مُحَمَّداً وَ آلَ مُحَمَّدٍ صلی‌الله‌علیه‌وآله.» …
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
شیخ صدوق این حدیث را از محمد بن حسن بن احمد بن ولید از محمد بن حسن الصفار از عباس بن معروف از صفوان یحیی از من حدثه روایت کرده است که همه رجال سند این حدیث به جز نفر آخر از ثقات درجه یک هستند و نفر آخر که نامش معلوم نیست، هر چند ابتداء مجهول است، اما به واسطه صفوان بن یحیی، توثیق درجه دو می‌شود.
از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام (روایت شده است) که از ایشان درباره تفسیر «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمنِ الرَّحیمِ» سؤال شد … (راوی) گوید: «عرض کردم: «الله (چگونه است)؟» فرمودند: «الف (الله)، (نشان از) آلاء (یعنی نعمت‌های) الله بر مخلوقاتش به واسطه ولایت ما است و لام، (نشان از) الزام الله نسبت به مخلوقاتش درباره (پذیرش) ولایت ما.» عرض کردم: «پس هاء (از چیست؟)» فرمودند: «ها، (نشان از) هوان (یعنی خواری) است برای کسی که مخالف محمد و آل محمد علیهم‌السلام است.» …
