حدیث ۲۴۸۴

(۲۴۸۴) الکافی (ح ۱۵۰۲۷): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ بُرَیْدِ بْنِ مُعاویَةَ قالَ: «تَلا أبوجَعْفَرٍ علیه‌السلام: «أطیعوا اللهَ وَ أطیعوا الرَّسولَ وَ أولی الْأمْرِ مِنْکُمْ»، فَإنْ خِفْتُمْ تَنازُعاً فی الْأمْرِ، فَأرْجِعوهُ إلَی اللهِ وَ إلَی الرَّسولِ وَ إلَی أولی الْأمْرِ مِنْکُمْ.» ثُمَّ قالَ: «کَیْفَ یَأْمُرُ بِطاعَتِهِمْ وَ یُرَخِّصُ فی مُنازَعَتِهِمْ؟ إنَّما قالَ ذَلِکَ لِلْمَأْمورینَ الَّذینَ قیلَ لَهُمْ: «أطیعوا اللهَ وَ أطیعوا الرَّسولَ».»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از عمر بن اذینه از برید بن معاویه روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن.

برید بن معاویه روایت کرد: «ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام تلاوت فرمودند: ««أطیعوا اللهَ وَ أطیعوا الرَّسولَ وَ أولی الْأمْرِ مِنْکُمْ» (و ادامه دادند که) پس اگر از تنازع در کاری ترسیدید، پس آن را به سوی الله و به سوی رسول و به سوی اولی‌الامر رجوع دهید.» سپس فرمودند: «چگونه امر می‌کند به اطاعت آن‌ها و رخصت می‌دهد در منازعه‌شان. این است و جز این نیست که آن را برای کسانی که امر شده‌اند، آن‌ها که برایشان فرموده: «أطیعوا اللهَ وَ أطیعوا الرَّسولَ» گفته است.»»