حدیث 2456
(2456) الأمالی للطوسی (ص 581): وَ عَنْهُ قالَ أخْبَرَنا جَماعَةٌ عَنْ أبی‌الْمُفَضَّلِ قالَ حَدَّثَنا الْحَسَنُ بْنُ عَلیِّ بْنِ عاصِمٍ الْبَزَوْفَریُّ قالَ حَدَّثَنا سُلَیْمانُ بْنُ داوُدَ أبوأیّوبَ الشّاذَکونیُّ الْمِنْقَریُّ قالَ حَدَّثَنا حَفْصُ بْنُ غیاثٍ الْقاضی قالَ: «کُنْتُ عِنْدَ سَیِّدِ الْجَعافِرَةِ، جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیهماالسلام لَمّا أقْدَمَهُ الْمَنْصورُ، فَأتاهُ ابْنُ أبی‌الْعَوْجاءِ وَ کانَ مُلْحِداً، فَقالَ لَهُ: «ما تَقولُ فی هَذِهِ الْآیَةِ: «کُلَّما نَضِجَتْ جُلودُهُمْ بَدَّلْناهُمْ جُلوداً غَیْرَها»، هَبْ! هَذِهِ الْجُلودَ عَصَتْ، فَعُذِّبَتْ، فَما بالُ الْغَیْریَّةِ؟» فَقالَ أبوعَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «وَیْحَکَ! هیَ هیَ وَ هیَ غَیْرُها.» قالَ: «أعْقِلْنی هَذا الْقَوْلَ.» فَقالَ لَهُ: «أ رَأیْتَ لَوْ أنَّ رَجُلاً عَمَدَ إلَی لَبِنَةٍ، فَکَسَرَها، ثُمَّ صَبَّ عَلَیْها الْماءَ وَ جَبَلَها، ثُمَّ رَدَّها إلَی هَیْئَتِها الْأولَی؟ أ لَمْ تَکُنْ هیَ هیَ وَ هیَ غَیْرُها؟» فَقالَ: «بَلَی! أمْتَعَ اللهُ بِکَ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را از جماعتی از ابوالمفضل الشیبانی از حسن بن علی بن عاصم البزوفری از سلیمان بن داود المنقری از حفص بن غیاث که ابوالمفضل الشیبانی، از ثقات مشروط است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند. حسن بن علی بن عاصم هم از ثقات درجه دو است. جماعت مشایخ شیخ‌الطائفه هم، هر چند ابتداء مجهول هستند، اما اولاً به واسطه شیخ‌الطائفه، توثیق درجه دو می‌شوند و ثانیاً ، بعید نیست نشان از شهرت روایت، ولو شهرت نسبی در زمان شیخ‌الطائفه باشد. سایرین هم از ثقات درجه یک هستند.
حفص بن غیاث القاضی روایت کرد: «نزد آقای جعفرها، جعفر بن محمد علیهماالسلام بودم هنگامی که منصور او را فرا خواند، پس ابن ابی‌العوجاء که ملحد بود، نزد او آمد، پس به ایشان گفت: «چه می‌گویی درباره این آیه: ««کُلَّما نَضِجَتْ جُلودُهُمْ بَدَّلْناهُمْ جُلوداً غَیْرَها»، های! این پوست‌ها گناه کرده‌اند، پس عذاب شوند، پس غیر آن چه شوند؟» پس ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «وای بر تو! آن، آن است و آن غیر آن است.» گفت: «این کلام را به من بفهمان.» پس به او فرمودند: «آیا دیده‌ای که فردی قصد خشتی کند، پس آن را بشکند، سپس بر آن آب بریزد و خشت زندش، سپس به شکل اولش بازگرداند؟ آیا آن، آن نیست و آن غیر آن نیست؟» پس گفت: «آری! الله به واسطه تو بهره رساند.»».