حدیث 2439
(2439) البصائر (ص 510) و مختصر البصائر (195): حَدَّثَنا مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِالْحَمیدِ عَنْ مَنْصورِ بْنِ یونُسَ عَنْ أبی‌بَصیرٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «قُلْتُ لَهُ: ««فَقَدْ آتَیْنا آلَ إبْراهیمَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظیماً».» قالَ: «ما هُوَ؟»» قالَ: «قُلْتُ: «أنْتَ أعْلَمُ، جَعَلَنیَ اللهُ فِداکَ!» قالَ: «طاعَةُ اللهِ مَفْروضَةٌ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
محمد بن حسن الصفار از محمد بن عبدالحمید از منصور بن یونس بزرج از ابوبصیر الاسدی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
حسن بن سلیمان الحلی این حدیث را از کتاب سعد بن عبدالله القمی از محمد بن عبدالحمید به باقی سند روایت کرده است.
ابوبصیر از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «به ایشان عرض کردم: ««فَقَدْ آتَیْنا آلَ إبْراهیمَ الْکِتابَ وَ الْحِکْمَةَ وَ آتَیْناهُمْ مُلْکاً عَظیماً».» فرمودند: «آن چیست؟»» (راوی) گفت: «عرض کردم: «الله مرا فدای شما کند! شما داناتر هستید!» فرمودند: «اطاعت واجب الله.»»