حدیث 2301
(2301) التهذیب (ج 10، ح 43): یونُسُ عَنْ أبی‌بَصیرٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام فی قَوْلِهِ تَعالَی: «فَإذا أُحْصِنَ» قالَ: «إحْصانُهُنَ إذا دُخِلَ بِهِنَ.» قالَ: «قُلْتُ: «أ رَأیْتَ إنْ لَمْ یُدْخَلْ بِهِنَّ وَ أحْدَثْنَ ما عَلَیْهِنَّ مِنْ حَدٍّ؟» قالَ: «بَلَی!»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به یونس بن عبدالرحمن که معتبر درجه یک است، از ابوبصیر الاسدی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
ابوبصیر از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام او تعالی: «فَإذا أُحْصِنَ» روایت کرد: «احصان آن‌ها هنگامی است دخول به آن‌ها انجام شود.» (راوی) گفت: «عرض کردم: «آیا نظر دارید که اگر دخول به آن‌ها انجام نشود و کار ناشایستی انجام دهند، حد دارند؟» فرمودند: «آری!»