حدیث ۲۳۰۰

(۲۳۰۰) الکافی (ح ۱۳۹۴۸)، التهذیب (ج ۱۰، ح ۲۷۵ و ۲۷۷) و الإستبصار (ج ۴، ح ۸۵۸ و ۸۹۴): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبوبٍ عَنْ سَیْفِ بْنِ عَمیرَةَ عَنْ أبی‌بَکْرٍ الْحَضْرَمیِّ قالَ: «سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنْ عَبْدٍ مَمْلوکٍ قَذَفَ حُرّاً. قالَ: «یُجْلَدُ ثَمانینَ. هَذا مِنْ حُقوقِ النّاسِ. فَأمّا ما کانَ مِنْ حُقوقِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ، فَإنَّهُ یُضْرَبُ نِصْفَ الْحَدِّ.» قُلْتُ: «الَّذی مِنْ حُقوقِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ، ما هُوَ؟» قالَ: «إذا زَنَی أوْ شَرِبَ خَمْراً، فَهَذا مِنَ الْحُقوقِ الَّتی یُضْرَبُ فیها نِصْفَ الْحَدِّ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از حسن بن محبوب از سیف بن عمیره از ابوبکر الحضرمی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به احمد بن محمد بن عیسی الاشعری که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن.

ابوبکر الحضرمی روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره بنده‌ای که فرد آزاده را متهم به زنا یا لواط کند، سؤال کردم. فرمودند: «هشتاد ضربه می‌خورد. این از حقوق مردم است. پس اما آن‌چه از حقوق الله عز و جل است، پس به یقین آن نصف حد ضربه می‌خورد.» عرض کردم: «آن‌چه از حقوق الله عز و جل است، آن چیست؟» فرمودند: «هنگامی که زنا کرد یا شرب خمر کرد، پس این از حقوقی است که نصف حد در آن‌ها زده می‌شود.»»