حدیث 2298
(2298) الکافی (ح 13952): عَلیٌّ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌نَجْرانَ عَنْ عاصِمِ بْنِ حُمَیْدٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ قَیْسٍ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام قالَ: «قَضَی أمیرُالْمُؤْمِنینَ علیه‌السلام فی الْعَبیدِ وَ الْإماءِ، إذا زَنَی أحَدُهُمْ أنْ یُجْلَدَ خَمْسینَ جَلْدَةً، إنْ کانَ مُسْلِماً أوْ کافِراً أوْ نَصْرانیّاً وَ لا یُرْجَمَ وَ لا یُنْفَی.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از عبدالرحمن بن ابی‌نجران از عاصم بن حمید از محمد بن قیس البجلی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به علی بن ابراهیم القمی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن.
ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام فرمودند: «امیر مؤمنان علیه‌السلام درباره بندگان و کنیزان قضاوت کرد، هنگامی که یکی از آن‌ها زنا کرد، این‌که پنجاه ضربه تازیانه می‌خورد، چه مسلمان باشد یا کافر یا مسیحی و رجم نمی‌شود و تبعید نمی‌گردد.»