حدیث 2250
(2250) الکافی (ح 9850)، التهذیب (ج 7، ح 1185)، الإستبصار (ج 3، ح 588) و النوادر للأشعری (ص 121): مُحَمَّدُ بْنُ یَحْیَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنِ الْعَلاءِ بْنِ رَزینٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قالَ: «سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنْ رَجُلٍ کانَتْ لَهُ جاریَةٌ، فَعَتَقَتْ، فَتَزَوَّجَتْ، فَوَلَدَتْ. أ یَصْلُحُ لِمَوْلاها الْأوَّلِ أنْ یَتَزَوَّجَ ابْنَتَها؟» قالَ: «هیَ عَلَیْهِ حَرامٌ وَ هیَ ابْنَتُهُ وَ الْحُرَّةُ وَ الْمَمْلوکَةُ فی هَذا سَواءٌ». ثُمَّ قَرَأ هَذِهِ الْآیَةَ: «وَ رَبائِبُکُمُ اللّاتی فی حُجورِکُمْ مِنْ نِسائِکُمُ.»».
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از علی بن حکم از علاء بن رزین از محمد بن مسلم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
ثقةالاسلام الکلینی شبیه این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از حسن بن محبوب از علاء بن رزین به باقی سند نیز روایت کرده است.
شیخ‌الطائفه شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسین بن سعید الاهوازی که معتبر درجه یک است، از صفوان بن یحیی از علاء بن رزین به باقی سند روایت کرده است.
ابن عیسی الاشعری شبیه این حدیث را به طریق خود از صفوان بن یحیی به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: صحیح.
محمد بن مسلم روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره مردی سؤال کردم که کنیزی داشت، پس آزاد می‌شود و ازدواج می‌کند و فرزندی به دنیا می‌آورد. آیا شایسته است برای مولای اولش که دختر او را تزویج کند؟ فرمودند: «آن بر او حرام است و او دختر او است و آزاد و کنیز در این برابر هستند.»، سپس این آیه را قرائت فرمودند: «وَ رَبائِبُکُمُ اللّاتی فی حُجورِکُمْ مِنْ نِسائِکُمُ.»»