حدیث ۲۱۴۸

(۲۱۴۸) الکافی (۸۵۹۵) و ثواب (ص ۲۳۴): عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عُثْمانَ بْنِ عیسَی عَنْ سَماعَةَ قالَ قالَ أبوعَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «أوْعَدَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ فی مالِ الْیَتیمِ بِعُقوبَتَیْنِ. إحْداهُما عُقوبَةُ الْآخِرَةِ، النّارُ وَ أمّا عُقوبَةُ الدُّنْیا، فَقَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ لْیَخْشَ الَّذینَ لَوْ تَرَکوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرّیَّةً ضِعافاً خافوا عَلَیْهِمْ» الْآیَةَ. یَعْنی لِیَخْشَ أنْ أخْلُفَهُ فی ذُرّیَّتِهِ، کَما صَنَعَ بِهَؤُلاءِ الْیَتامَی.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از عدة من اصحابنا از ابن عیسی الاشعری از عثمان بن عیسی از سماعه بن مهران روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را از پدرش از سعد بن عبدالله القمی از ابن عیسی الاشعری از حسین بن سعید الاهوازی از برادرش، حسن از زرعه بن محمد الحضرمی از سماعه بن مهران روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: موثق.

ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: الله عز و جل در (خوردن) مال یتیم به دو عقوبت وعده داده است. یکی از آن دو عقوبت آخرت، آتش است و اما عقوب دنیا، پس کلام او عز و جل است: «وَ لْیَخْشَ الَّذینَ لَوْ تَرَکوا مِنْ خَلْفِهِمْ ذُرّیَّةً ضِعافاً خافوا عَلَیْهِمْ»، یعنی باید بترسد که جانشینی کند او را در فرزندانش همان‌گونه که با این یتیمان کرد.»