حدیث 2018

(2018 و 6476) التوحید (ص 455): وَ بِهَذا الْإسْنادِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبوبٍ عَنِ الْعَلاءِ بْنِ رَزینٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ مَنْ کانَ فی هذِهِ أعْمی فَهُوَ فی الْآخِرَةِ أعْمی وَ أضَلُّ سَبیلاً» قالَ: «مَنْ لَمْ یَدُلَّهُ خَلْقُ السَّماواتِ وَ الْأرْضِ وَ اخْتِلافُ اللَّیْلِ وَ النَّهارِ وَ دَوَرانُ الْفَلَکِ وَ الشَّمْسِ وَ الْقَمَرِ وَ الْآیاتُ الْعَجیباتُ عَلَی أنَّ وَراءَ ذَلِکَ أمْراً أعْظَمَ مِنْهُ فَهُوَ فی الْآخِرَةِ أعْمی وَ أضَلُّ سَبیلاً قالَ فَهُوَ عَمّا لَمْ یُعایِنْ أعْمَی وَ أضَلُّ.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
با توجه به احادیث قبلش، معلوم می‌شود که شیخ صدوق این حدیث را از پدرش از سعد بن عبدالله القمی از ابن عیسی الاشعری از حسن بن محبوب از علاء بن رزین از محمد بن مسلم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.

ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام درباره کلام الله عز و جل: «وَ مَنْ کانَ فی هذِهِ أعْمی فَهُوَ فی الْآخِرَةِ أعْمی وَ أضَلُّ سَبیلاً» فرمودند: «کسی که دلالت نمی‌کند او را خلقت آسمان‌ها و زمین و اختلاف شب و روز و چرخش ستارگان و خورشید و ماه و نشانه‌های عجیب بر این‌که ورای آن امری بزرگ‌تر از آن است، پس او در آخرت نابینا و گمراه‌تر خواهد بود.»