حدیث 1992
(1992) الکافی (ح 5740 و 5749) و الفقیه (ح 1587): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ مُسْکانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قالَ: «سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنْ قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «سَیُطَوَّقونَ ما بَخِلوا بِهِ یَوْمَ الْقیامَةِ». فَقالَ: «یا مُحَمَّدُ! ما مِنْ أحَدٍ یَمْنَعُ مِنْ زَکاةِ مالِهِ شَیْئاً إلّا جَعَلَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ ذَلِکَ یَوْمَ الْقیامَةِ ثُعْباناً مِنْ نارٍ، مُطَوَّقاً فی عُنُقِهِ، یَنْهَشُ مِنْ لَحْمِهِ حَتَّی یَفْرُغَ مِنَ الْحِسابِ.» ثُمَّ قالَ: «هُوَ قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «سَیُطَوَّقونَ ما بَخِلوا بِهِ یَوْمَ الْقیامَةِ» یَعْنی ما بَخِلوا بِهِ مِنَ الزَّکاةِ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش ابن ابی‌عمیر از عبدالله بن مسکان از محمد بن مسلم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
هم ایشان شبیه این حدیث را از محمد بن یحیی العطار از ابن عیسی الاشعری از ابن ابی‌عمیر به باقی سند روایت کرده است. در این سند به جای ابن ابی‌عمیر، ابن مهران نوشته شده است که قاعدتاً خطای در استنساخ است.
* * *
علامه مجلسی: حسن.
* * *
مجلسی اول: رواه الکلینی فی الصحیح و فی الحسن کالصحیح.
محمد بن مسلم روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام الله عز وجل «سَیُطَوَّقونَ ما بَخِلوا بِهِ یَوْمَ الْقیامَةِ» سؤال کردم. پس فرمودند: «ای محمد! هیچ کس نیست که منع کند از زکات مالش چیزی را، مگر آن‌که الله عز و جل آن را زمان قیامت ماری از آتش قرار دهد که دور گردنش پیچیده، از گوشتش می‌کند تا از حسابش فارغ می‌شود.» سپس فرمودند: «همان است کلام الله عز و جل: «سَیُطَوَّقونَ ما بَخِلوا بِهِ یَوْمَ الْقیامَةِ» یعنی آن‌چه از زکات به آن بخل ورزند.»»