حدیث ۱۸۱۰
(۱۸۱۰) علل الشرائع (ج ۲، ص ۳۹۷): أبی رحمه‌الله قالَ حَدَّثَنا أحْمَدَ بْنَ إدْریسُ قالَ حَدَّثَنا أحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ سَعیدٍ عَنْ عَلیِّ بْنِ النُّعْمانِ عَنْ سَعیدِ بْنِ عَبْدِاللهِ الْأعْرَجِ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «مَوْضِعُ الْبَیْتِ بَکَّةُ وَ الْقَرْیَةُ مَکَّة.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را از پدرش از احمد بن ادریس القمی که در بعضی نسخ به اشتباه ادریس نوشته شده است، از ابن عیسی الاشعری از حسین بن سعید الاهوازی از علی بن نعمان از سعید بن عبدالله الاعرج روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «بکه، جایگاه بیت (الله) است و مکه (خود) آبادی می‌باشد.»
کلیدواژه‌ها:الحدیث
