حدیث ۱۵۰۰

(۱۵۰۰، ۱۵۰۶، ۱۱۰۸۳، ۱۱۹۲۵ و ۱۱۲۸۰) الکافی (ح ۵۷۲۸): عَلی بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ الْحُسَینِ بْنِ سَعیدٍ عَنْ فَضالَةَ بْنِ أیوبَ عَنْ أبی‌الْمَغْراءِ عَنْ أبی‌بَصیرٍ قالَ: «کُنّا عِنْدَ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام وَ مَعَنا بَعْضُ أصْحابِ الْأمْوالِ، فَذَکَروا الزَّکاةَ …» قالَ: «… قُلْتُ: «قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَ: «الَّذینَ یُنْفِقونَ أمْوالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ سِرّاً وَ عَلانیَةً»؟ قالَ: «لَیْسَ مِنَ الزَّکاةِ»». قالَ: «فَقُلْتُ: «قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «إنْ تُبْدوا الصَّدَقاتِ فَنِعِمّا هیَ وَ إنْ تُخْفوها وَ تُؤْتوها الْفُقَراءَ فَهُوَ خَیْرٌ لَکُمْ»؟» قالَ: «لَیْسَ مِنَ الزَّکاةِ وَ صِلَتُکَ قَرابَتَکَ لَیْسَ مِنَ الزَّکاةِ»».

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از حسین بن سعید الاهوازی از فضاله بن ایوب از حمید بن مثنی از ابوبصیرالاسدی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن.

ابوبصیر روایت کرد: «نزد ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام بودیم در حالی که جمعی از ثروتمندان نیز با ما بودند، پس یاد زکات کردند …» (راوی) گوید: «… عرض کردم: سخن او عز و جل: «الَّذینَ یُنْفِقونَ أمْوالَهُمْ بِاللَّیْلِ وَ النَّهارِ سِرّاً وَ عَلانیَةً»؟ فرمودند: «از زکات نیست»». (راوی) گوید: «پس عرض کردم: «سخن او عز و جل: «إنْ تُبْدوا الصَّدَقاتِ فَنِعِمّا هیَ وَ إنْ تُخْفوها وَ تُؤْتوها الْفُقَراءَ فَهُوَ خَیْرٌ لَکُمْ»» فرمودند: «از زکات نیست و (همین‌طور) صله، توبرای نزدیکانت از زکات نیست»».