حدیث ۱۴۶۰

(۱۴۶۰) الأمالی للطوسی (ص ۲۲۳): أخْبَرَنا مُحَمَّدُ بْنُ مُحَمَّدٍ قالَ أخْبَرَنی أبوالْقاسِمِ جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ قولَوَیهِ عَنْ أبیهِ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِاللهِ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنْ یونُسَ بْنِ عَبْدِالرَّحْمَنِ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مَحْبوبٍ عَنْ أبی‌مُحَمَّدٍ الْوابِشی عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ، جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیهماالسلام، قالَ: «إذا أحْسَنَ الْعَبْدُ الْمُؤْمِنُ، ضاعَفَ اللهُ عَمَلَهُ، بِکُلِ حَسَنَةٍ سَبْعَ مِائَةِ ضِعْفٍ وَ ذَلِکَ قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ اللهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ».»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را از شیخ مفید از جعفر بن محمد بن قولویه از پدرش از سعد بن عبدالله القمی از ابن عیسی الاشعری از یونس بن عبدالرحمن از حسن بن محبوب از ابومحمد الوابشی روایت کرده است که نفر آخر از ثقات درجه دو و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.

ابوعبدالله، جعفر بن محمد علیهماالسلام فرمودند: «هنگامی که بنده مؤمن نیکی کند، الله عملش را مضاعف کند، به هر نیکی، هفت‌صد برابر و آن است سخن او عز و جل: «وَ اللهُ یُضاعِفُ لِمَنْ یَشاءُ».»