حدیث ۱۳۰۱۲

(۱۳۰۱۲ – المستدرک) معانی الأخبار (ص ۱۸۱): أبی رحمه‌الله قالَ حَدَّثَنا سَعْدُ بْنُ عَبْدِاللهِ عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنْ أبیهِ عَنْ عَلیِّ بْنِ النُّعْمانِ عَنْ فُضَیْلِ بْنِ عُثْمانَ قالَ: «سُئِلَ أبوعَبْدِاللهِ علیه‌السلام. فَقیلَ لَهُ: «إنَّ هَؤُلاءِ الْأخابِثَ یَرْوونَ عَنْ أبیکَ، یَقولونَ: «إنَّ أباکَ علیه‌السلام قالَ: «إذا عَرَفْتَ، فَاعْمَلْ ما شِئْتَ، فَهُمْ یَسْتَحِلّونَ بَعْدَ ذَلِکَ کُلَّ مُحَرَّمٍ.»»» قالَ: «ما لَهُمْ؟! لَعَنَهُمُ اللهُ. إنَّما قالَ أبی علیه‌السلام: «إذا عَرَفْتَ الْحَقَّ، فَاعْمَلْ ما شِئْتَ مِنْ خَیْرٍ یُقْبَلُ مِنْکَ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را از پدرش از سعد بن عبدالله القمی از ابن عیسی الاشعری از پدرش از علی بن نعمان از فضیل بن عثمان روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.

فضیل بن عثمان روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام سؤال شد. پس به ایشان گفته شد: «به یقین این افراد خبیث از پدرتان روایت کرده، می‌گویند: «به یقین پدرتان علیه‌السلام فرمود: «هنگامی که شناختی (به مرحله شناخت رسیدی)، هر چه می‌خواهی عمل کن، پس همه آن حرام شده‌ها بعد آن حلال می‌شوند.»»» فرمودند: «آن‌ها را چه شده؟! الله لعنتشان کند. این است و جز این نیست که پدرم علیه‌السلام فرمودند: «هنگامی که حق را شناختی، پس به هر چه از خیر خواهی عمل کن، از تو پذیرفته است.»»