حدیث ۱۳۰۱۱

(۱۳۰۱۱ – المستدرک) قرب الإسناد (ص ۳۵۰)، الکافی (ح ۵۵۵): أحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ أبی‌نَصْرٍ قالَ: «کَتَبْتُ إلَی الرِّضا علیه‌السلام: «إنّی رَجُلٌ مِنْ أهْلِ الْکوفَةِ وَ أنا وَ أهْلُ بَیْتی نَدینُ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ بِطاعَتِکُمْ وَ قَدْ أحْبَبْتُ لِقاءَکَ، لِأسْألَکَ عَنْ دینی …» فَکَتَبَ: «بِسْمِ اللهِ الرَّحْمَنِ الرَّحیمِ. قَدْ وَصَلَ کِتابُکَ إلَیَّ … وَ قالَ أبوجَعْفَرٍ علیه‌السلام: «إنَّما شیعَتُنا مَنْ تابَعَنا وَ لَمْ یُخالِفْنا وَ مَنْ إذا خِفْنا خافَ وَ إذا أمِنّا أمِنَ، فَأوَلئِکَ شیعَتُنا وَ قالَ اللهُ تَبارَکَ وَ تَعالَی: «فَسْئَلوا أهْلَ الذِّکْرِ إنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمونَ» وَ قالَ اللهُ: «وَ ما کانَ الْمُؤْمِنونَ لیَنْفِروا کافَّةً فَلَوْ لا نَفَرَ مِنْ کُلِّ فِرْقَةٍ مِنْهُمْ طائِفَةٌ لیَتَفَقَّهوا فی الدّینِ وَ لیُنْذِروا قَوْمَهُمْ إذا رَجَعوا إلَیْهِمْ لَعَلَّهُمْ یَحْذَرونَ». فَقَدْ فُرِضَتْ عَلَیْکُمُ الْمَسْألَةُ وَ الرَّدُّ إلَیْنا وَ لَمْ یُفْرَضْ عَلَیْنا الْجَوابُ. قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ: «فَإنْ لَمْ یَسْتَجیبوا لَکَ فَاعْلَمْ أنَّما یَتَّبِعونَ أهْواءَهُمْ وَ مَنْ أضَلُّ مِمَّنِ اتَّبَعَ هَواهُ بِغَیْرِ هُدیً مِنَ اللهِ». یَعْنی مَنِ اتَّخَذَ دینَهُ رَأْیَهُ بِغَیْرِ إمامٍ مِنْ أئِمَّةِ الْهُدَی …»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
عبدالله بن جعفر الحمیری از ابن عیسی الاشعری از احمد بن محمد بن ابی‌نصر روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.

احمد بن محمد بن ابی‌نصر روایت کرد: «به (امام) رضا علیه‌السلام نوشتم: «همانا من فردی از اهل کوفه هستم و من و خانواده‌‌ام الله عز و جل را به اطاعت شما دینداری می‌کنیم و دیدار شما را دوست می‌دارم تا از شما درباره دینم سؤال کنم …» پس (در جواب) نوشتند: «بسم الله الرحمن الرحیم. نامه‌ات به من رسید … و ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام فرمود: «این است و جز این نیست که شیعیان ما کسانی هستند که ما را تبعیت کنند و ما را مخالفت نکنند و کسانی که چون بیمشان دهیم، بترسند و چون ایمنشان گردانیم، ایمن شوند، پس آن‌ها شیعیان ما هستند و الله تبارک و تعالی فرمود: «فَسْئَلوا أهْلَ الذِّکْرِ إنْ کُنْتُمْ لا تَعْلَمونَ» و فرمود: «و ما کان المؤمنون لینفروا کافة فلو لا نفر من کل فرقة منهم طائفة لیتفقهوا فی الدین و لینذروا قومهم إذا رجعوا إلیهم لعلهم یحذرون». پس واجب شده است بر شما مسأله و باز گرداندن به سوی ما، در حالی که بر ما جواب واجب نشده است. الله عز و جل فرمود: «فإن لم یستجیبوا لک فاعلم أنما یتبعون أهواءهم و من أضل ممن اتبع هواه بغیر هدی من الله». یعنی کسی که دینش را به رأی خودش گرفت به غیر امامی از امامان هدایت …»»»