حدیث ۱۳۰۰۴
(۱۳۰۰۴ – المستدرک) الأمالی للطوسی (ص ۶۸۱) و الأمالی للمفید (ص ۱۹۴): وَ بِهَذا الْإسْنادِ عَنْ عَلیِّ بْنِ عُقْبَةَ عَنْ أبی‌کَهْمَسٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَعیدِ بْنِ هِلالٍ قالَ: «قُلْتُ لِأبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «أوْصِنی.» فَقالَ: «أوصیکَ بِتَقْوَی اللهِ وَ الْوَرَعِ وَ الِاجْتِهادِ وَ اعْلَمْ أنَّهُ لا یَنْفَعُ اجْتِهادٌ لا وَرَعَ فیهِ وَ انْظُرْ إلَی مَنْ هُوَ دونَکَ وَ لا تَنْظُرْ إلَی مَنْ هُوَ فَوْقَکَ. فَکَثیراً ما قالَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ لِرَسولِهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله: «فَلا تُعْجِبْکَ أمْوالُهُمْ وَ لا أوْلادُهُمْ» وَ قالَ عَزَّ ذِکْرُهُ: «وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إلی ما مَتَّعْنا بِهِ أزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا». فَإنْ نازَعَتْکَ نَفْسُکَ إلَی شَیْءٍ مِنْ ذَلِکَ، فَاعْلَمْ أنَّ رَسولَ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله کانَ قوتُهُ الشَّعیرَ وَ حَلْواهُ التَّمْرَ وَ وَقودُهُ السَّعَفَ وَ إذا أُصِبْتَ بِمُصیبَةٍ، فَاذْکُرْ مُصابَکَ بِرَسولِ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله، فَإنَّ النّاسَ لَمْ یُصابوا بِمِثْلِهِ أبَداً وَ لَنْ یُصابوا بِمِثْلِهِ أبَداً.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه دو است.
با توجه به احادیث قبلش، معلوم می‌شود که شیخ‌الطائفه این حدیث را از حسین بن ابراهیم القزوینی از محمد بن وهبان البصری از محمد بن احمد بن زکریا از حسن بن علی بن فضال از علی بن عقبه از ابوکهمس، هیثم بن عبدالله از عمرو بن سعید بن هلال الثقفی که حسین بن ابراهیم القزوینی، محمد بن احمد بن زکریا، ابوکهمس و عمرو بن سعید بن هلال از ثقات درجه دو هستند و محمد بن وهبان از ثقات مشروطی که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
شیخ مفید نیز شبیه این حدیث را از احمد بن محمد بن حسن بن ولید از پدرش از محمد بن حسن الصفار از عباس بن معروف از علی بن مهزیار الاهوازی از حسن از علی بن عقبه به باقی روایت کرده است.
عمرو بن سعید بن هلال روایت کرد: «به ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام عرض کردم: «مرا سفارش کنید.» پس فرمودند: «سفارش می‌کنم تو را به تقوی الله و ورع و تلاش بسیار و بدان که تلاش بسیاری که ورع در آن نباشد، منفعت نمی‌رساند و نگاه کن به کسی که پایین‌تر از تو است و نگاه نکن به کسی که بالای تو است. پس بسیار است آن‌چه الله عز و جل به رسولش صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: «فَلا تُعْجِبْکَ أمْوالُهُمْ وَ لا أوْلادُهُمْ» و عز ذکره فرمود: «وَ لا تَمُدَّنَّ عَیْنَیْکَ إلی ما مَتَّعْنا بِهِ أزْواجاً مِنْهُمْ زَهْرَةَ الْحَیاةِ الدُّنْیا». پس اگر نفست تو را به سوی چیزی از آن کشاند، پس بدان که رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله قوتش جو بود و شیرینیش، خرما و هیزمش شاخه نخل و اگر مصبتی به تو اصابت کرد، پس مصیبتت را به (فقدان) رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله یاد کن، چرا که مردم هرگز به مانند او گرفتار نشوند و هرگز به مانند آن گرفتار نخواهند شد.»»
