حدیث ۱۲۶۸

(۱۲۶۸) الکافی (ح ۹۸۵۵): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ حَمّادٍ عَنِ الْحَلَبیِّ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «سَألْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ لکِنْ لا تُواعِدوهُنَّ سِرّاً إلّا أنْ تَقولوا قَوْلاً مَعْروفاً»، قالَ: «هُوَ الرَّجُلُ یَقولُ لِلْمَرْأةِ قَبْلَ أنْ تَنْقَضیَ عِدَّتُها أُواعِدُکِ بَیْتَ آلِ فُلانٍ، لِیُعَرِّضَ لَها بِالْخِطْبَةِ وَ یَعْنی بِقَوْلِهِ: «إلّا أنْ تَقولوا قَوْلاً مَعْروفاً»، التَّعْریضَ بِالْخِطْبَةِ وَ «لا تَعْزِموا عُقْدَةَ النِّکاحِ حَتَّی یَبْلُغَ الْکِتابُ أجَلَهُ»»».

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش ابن ابی‌عمیر از حماد بن عثمان از عبدالله الحلبی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: حسن.

(عبدالله بن علی) الحلبی از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام روایت کرد: «از ایشان درباره کلام الله عز و جل: «وَ لکِنْ لا تُواعِدوهُنَّ سِرّاً إلّا أنْ تَقولوا قَوْلاً مَعْروفاً» سؤال کردم، فرمودند: «او مردی است که به زنی قبل از آن‌که عده‌اش منقضی شود، می‌گوید که تو را در خانه آل فلان دعوت می‌کنم تا خواستگاریش را به او عرضه کند و منظور از سخن او: «إلّا أنْ تَقولوا قَوْلاً مَعْروفاً» عرضه خواستگاری است و «لا تَعْزِموا عُقْدَةَ النِّکاحِ حَتَّی یَبْلُغَ الْکِتابُ أجَلَهُ»»».