حدیث ۱۲۲۸

(۱۲۲۸) التهذیب (ج ۸، ح ۱۰۲)، الإستبصار (ج ۳، ح ۹۷۷): عَلیُّ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ فَضّالٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِاللهِ بْنِ زُرارَةَ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ هِشامِ بْنِ سالِمٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام فی رَجُلٍ تَزَوَّجَ امْرَأةً، ثُمَ طَلَّقَها، فَبانَتْ. ثُمَّ تَزَوَّجَها رَجُلٌ آخَرُ مُتْعَةً. هَلْ تَحِلُّ لِزَوْجِها الْأوَّلِ؟ قالَ: «لا! حَتَّی تَدْخُلَ فیما خَرَجَتْ مِنْهُ.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به علی بن حسن بن فضال که معتبر درجه یک است، از محمد بن عبدالله بن زراره از ابن ابی‌عمیر از هشام بن سالم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: موثق.

هشام بن سالم از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره مردی (سؤال کرد) که زنی را تزویج کرد، سپس طلاق بائنش داد. سپس مرد دیگری به متعه او را تزویج کرد. آیا برای شوهر اولش حلال است؟ فرمودند: «خیر! تا داخل شود در آن چه از آن خارج شده است.»