حدیث ۱۲۲۰

(۱۲۲۰) الکافی (ح ۱۰۹۹۵ و ح ۱۰۹۹۷)، التهذیب (ج ۸، ح ۳۲۸)، الإستبصار (ج ۳، ح ۱۱۲۷) و الفقیه (ح ۴۸۲۳): عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ جَمیلٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام قالَ: «إذا قالَتِ الْمَرْأةُ لِزَوْجِها جُمْلَةَ: «لا أُطیعُ لَکَ أمْراً»، مُفَسَّراً أوْ غَیْرَ مُفَسَّرٍ، حَلَّ لَهُ ما أخَذَ مِنْها وَ لَیْسَ لَهُ عَلَیْها رَجْعَةٌ.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از جمیل بن دراج از محمد بن مسلم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
ایشان این حدیث را از حمید بن زیاد از حسن بن محمد بن سماعه از عبدالله بن جبله از جمیل بن دراج به باقی سند نیز روایت کرده است.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به حسین بن سعید الاهوازی که معتبر درجه یک است، از ابن ابی‌عمیر به باقی سند روایت کرده است.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در الفقیه به محمد بن حمران که معتبر درجه یک است، از محمد بن مسلم روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن (طریق اول الکافی). موثق (طریق دوم الکافی). صحیح (التهذیب).
* * *
مجلسی اول: فی الصحیح کالشیخ و الکلینی فی تاحسن کالصحیح.

ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام فرمودند: «هنگامی که زن به شوهرش جمله «برای تو امری را اطاعت نمی‌کنم» را بگوید، توضیح داده شده یا توضیح داده نشده، بر آن مرد حلال است آن‌چه از او بگیرد و برای آن مرد بر آن زن رجوعی نیست.»