حدیث 1211
(1211) الفقیه (ح 4764) و عیون أخبار الرضا علیه‌السلام (ج 2، ص 85) و علل الشرائع (ج 2، ح 507): عَلیُّ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ عَلیِّ بْنِ فَضّالٍ عَنْ أبیهِ قالَ: «سَألْتُ الرِّضا علیه‌السلام عَنِ الْعِلَّةِ الَّتی مِنْ أجْلِها لا تَحِلُّ الْمُطَلَّقَةُ لِلْعِدَّةِ لِزَوْجِها حَتَّی تَنْکِحَ زَوْجاً غَیْرَهُ. فَقالَ: «إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ إنَّما أذِنَ فی الطَّلاقِ مَرَّتَیْنِ، فَقالَ عَزَّ وَ جَلَ: «الطَّلاقُ مَرَّتانِ فَإمْساکٌ بِمَعْروفٍ أوْ تَسْریحٌ بِإحْسانٍ»، یَعْنی فی التَّطْلیقَةِ الثّالِثَةِ فَلِدُخولِهِ فیما کَرِهَ اللهُ عَزَّ وَ جَلَّ لَهُ مِنَ الطَّلاقِ الثّالِثِ، حَرَّمَها عَلَیْهِ، فَلا تَحِلُّ لَهُ حَتَّی تَنْکِحَ زَوْجاً غَیْرَهُ، لِئَلّا یوقِعَ النّاسُ الِاسْتِخْفافَ بِالطَّلاقِ وَ لا یُضارّوا النِّساءَ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
طریق شیخ در الفقیه به علی بن حسن بن علی بن فضال معلوم نیست، اما ایشان این حدیث را در علل الشرائع و عیون أخبار الرضا علیه‌السلام از محمد بن ابراهیم بن اسحاق از ابن عقده از علی بن حسن بن علی بن فضال از پدرش روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
مجلسی اول: لم یذکر و رواه المصنف غی الموثق.
علی بن حسن بن علی بن فضال از پدرش روایت کرد: «از رضا علیه‌السلام سؤال کردم که از علتی که چرا مطلقه در عده برای شوهرش حلال نیست، مگر شوهری غیر او نکاحش کند. پس فرمودند: «الله عز و جل صرفاً دو بار در طلاق اذن داده است، پس (الله) عز و جل فرمود: «الطَّلاقُ مَرَّتانِ فَإمْساکٌ بِمَعْروفٍ أوْ تَسْریحٌ بِإحْسانٍ»، یعنی در طلاق سوم به جهت داخل شدنش در آن‌چه الله عز و جل برای او از طلاق سوم کراهت دارد، آن زن را برای او حرام کرده است، پس برای او حلال نیست تا شوهری غیر او نکاح کند، باشد که به مردم طلاق را خفیف نشمرند و زنان را ضرر نرسانند.»»