حدیث 1174
(1174) الکلینی (10957)، الفقیه (ح 4824)، التهذیب (ج 8، ح 1) و الإستبصار (ج 3، ح 904): عَلیٌّ عَنْ أبیهِ عَنِ ابْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ حَمّادٍ عَنِ الْحَلَبیِّ قالَ: «سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنِ الرَّجُلِ یَهْجُرُ امْرَأتَهُ مِنْ غَیْرِ طَلاقٍ وَ لا یَمینٍ سَنَةً، لَمْ یَقْرَبْ فِراشَها. قالَ: «لیَأْتِ أهْلَهُ» وَ قالَ: «أیُّما رَجُلٍ آلَی مِنِ امْرَأتِهِ وَ الْإیلاءُ أنْ یَقولَ: «لا وَ اللهِ! لا أُجامِعُکِ کَذا وَ کَذا» وَ یَقولَ: «وَ اللهِ لَأغیضَنَّکِ [لَأغیظَنَّکِ]» ثُمَّ یُغاضِبَها، فَإنَّهُ یَتَرَبَّصُ بِها أرْبَعَةَ أشْهُرٍ، ثُمَّ یُؤْخَذُ بَعْدَ الْأرْبَعَةِ الْأشْهُرِ، فَیوقَفُ، فَإنْ فاءَ وَ الْإیفاءُ أنْ یُصالِحَ أهْلَهُ، فَإنَّ اللهَ غَفورٌ رَحیمٌ. فَإنْ لَمْ یَفِئْ، جُبِرَ عَلَی أنْ یُطَلِّقَ وَ لا یَقَعُ بَیْنَهُما طَلاقٌ حَتَّی یوقَفَ وَ إنْ کانَ أیْضاً بَعْدَ الْأرْبَعَةِ الْأشْهُرِ یُجْبَرُ عَلَی أنْ یَفیءَ أوْ یُطَلِّقَ.»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از علی بن ابراهیم القمی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از حماد بن عثمان از عبیدالله الحلبی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در الفقیه به حماد بن عثمان که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
شیخ‌الطائفه هم شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به ثقةالاسلام الکلینی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: حسن.
* * *
مجلسی اول: فی الصحیح و الشیخان فی الحسن کالصحیح.
(عبیدالله بن علی) الحلبی روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره فردی سؤال کردم که برای یک سال همسرش را از غیر طلاق و قسم رها کرده، به هم‌بستری او نزدیک نمی‌شود. فرمودند: «باید نزد همسرش برود» و فرمودند: «هرگاه فردی از همسرش ایلاء کند و ایلاء آن است که بگوید: «قسم به الله خیر! با تو نزدیکی نمی‌کنم چنین و چنان» یا بگوید: «قسم به الله! تو را به خشم آورم»، سپس او را به خشم آورد، پس به یقین به او چهار ماه انتظار کشد، سپس بعد از چهار ماه او را می‌گیرد و نزد قاضی می‌برد، پس اگر ایفا کرد و ایفاء آن است که با همسرش مصالحه کرد، پس الله بسیار آمرزنده همیشه بخشنده است، پس اگر ایفاء نکرد، مجبور می‌شود که طلاق دهد و حتی اگر بعد چهار ماه باشد، تا نزد قاضی نرود، طلاق بین آن دو واقع نشود تا مجبور شود که ایفا کند یا طلاق دهد.»»