حدیث ۱۱۶۵

(۱۱۶۵) الکافی (ح ۱۴۶۷۵)، الفقیه (ح ۴۳۱۱) و التهذیب (ج ۸، ح ۱۰۳۵): عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خالِدٍ عَنْ یَحْیَی بْنِ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ عَنْ أبی‌سَلّامٍ الْمُتَعَبِّدِ أنَّهُ سَمِعَ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام یَقولُ لِسَدیرٍ: «یا سَدیرُ! مَنْ حَلَفَ بِاللهِ کاذِباً کَفَرَ وَ مَنْ حَلَفَ بِاللهِ صادِقاً أثِمَ، إنَّ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقولُ: «وَ لا تَجْعَلوا اللهَ عُرْضَةً لِأیْمانِکُمْ»».

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از عدة من اصحابنا از احمد بن محمد البرقی از یحیی بن ابراهیم بن ابی‌البلاد از پدرش از سلام بن سهم روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در الفقیه به محمد بن اسماعیل بن بزیع که معتبر درجه یک است، از ابوسلام المتعبد روایت کرده است.
شیخ‌الطائفه هم شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به ثقةالاسلام الکلینی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: مجهول
* * *
مجلسی اول: فی الصحیح و رواه الشیخان فی الصحیح عن ابراهیم بن ابی‌البلاد …

ابوسلام المتعبد شنید که ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام به سدیر فرمودند: «ای سدیر! هر که به الله سوگند دروغ یاد کند، کفر وزیده و هر که به الله سوگند راست یاد کند، گناه کرده است؛ به یقین الله عز و جل می‌فرماید: «وَ لا تَجْعَلوا اللهَ عُرْضَةً لِأیْمانِکُمْ»».