حدیث ۱۱۵۵۳

(۱۱۵۵۳) تأویل الآیات (ص ۷۶۰): وَ رَوَی حُمَیْدُ بْنُ زیادٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَماعَةَ عَنِ ابْنِ رِباطٍ عَنِ ابْنِ مُسْکانَ عَنْ أبی‌بَصیرٍ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «وَ ما آتاکُمُ الرَّسولُ فَخُذوهُ وَ ما نَهاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهوا»، قالَ: «یا أبامُحَمَّدٍ! إنَّ عِنْدَنا الصُّحُفَ الَّتی قالَ اللهُ سُبْحانَهُ: «صُحُفُ إبْراهیمَ وَ موسی».» قالَ: «قُلْتُ: «جُعِلْتُ فِداکَ! وَ إنَّ الصُّحُفَ هیَ الْألْواحُ؟» قالَ: «نَعَم!»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
سید شرف‌الدین الاسترآبادی این حدیث را از کتاب محمد بن عباس بن ماهیار از حمید بن زیاد از حسن بن محمد بن سماعه از علی بن حسن بن رباط از عبدالله بن مسکان از ابوبصیر الاسدی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
البته همه این‌ها در صورتی است که صاحب کتاب تأویل الآیات را نَه تنها مجهول ندانسته، بلکه ثقه بدانیم و در ضمن معلوم شود که طریق ایشان به کتاب محمد بن عباس بن ماهیار معتبر است که حداقل طریق سید شرف‌الدین به تفسیر محمد بن عباس بن ماهیار معلوم نیست و در نتیجه طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام بر مبنای حقیر معتبر نیست. لطفا به توضیحات ذیل حدیث شماره ۹۹۴۴ مراجعه بفرمایید.

ابوبصیر از ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام درباره کلام الله عز و جل: «وَ ما آتاکُمُ الرَّسولُ فَخُذوهُ وَ ما نَهاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهوا» (روایت کرد که) فرمودند: «ای ابومحمد! همانا نزد ما است صحیفه‌هایی که الله سبحانه فرمود: «صُحُفُ إبْراهیمَ وَ موسی».» (راوی) گفت: «عرض کردم: «فدایتان شوم! و همانا صحیفه‌ها همان لوح‌ها هستند؟» فرمودند: «آری!»»