حدیث ۱۱۴۶

(۱۱۴۶) التهذیب (ج ۷، ح ۱۶۵۷) و الإستبصار (ج ۳، ح ۸۶۷): أحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنْ عَلیِّ بْنِ أسْباطٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ حُمْرانَ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ أبی‌یَعْفورٍ قالَ: «سَألْتُ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنِ الرَّجُلِ یَأْتی الْمَرْأةَ فی دُبُرِها. قالَ: «لا بَأْسَ إذا رَضیَتْ.» قُلْتُ: «فَأیْنَ قَوْلُ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «فَأْتوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أمَرَکُمُ اللهُ»؟ قالَ: «هَذا فی طَلَبِ الْوَلَدِ، فَاطْلُبوا الْوَلَدَ مِنْ حَیْثُ أمَرَکُمُ اللهُ. إنَّ اللهَ تَعالَی یَقولُ: «نِساؤُکُمْ حَرْثٌ لَکُمْ فَأْتوا حَرْثَکُمْ أنَّی شِئْتُمْ»»».

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ‌الطائفه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به احمد بن محمد بن عیسی الاشعری که معتبر درجه یک است، از علی بن اسباط از محمد بن حمران از عبدالله بن ابی‌یعفور روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: موثق.

عبدالله بن ابی‌یعفور روایت کرد: «از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره مردی سؤال کردم که با زن از دُبُرش آمیزش کند. فرمودند: «مشکلی ندارد، به شرط آن‌که زن راضی باشد.» عرض کردم: «پس کلام الله عز و جل: «فَأْتوهُنَّ مِنْ حَیْثُ أمَرَکُمُ اللهُ» کجاست؟» فرمودند: «این در طلب فرزند است، پس فرزند را از آن‌جا که الله امر فرموده است، طلب کنید. به یقین الله تعالی می‌فرماید: «نِساؤُکُمْ حَرْثٌ لَکُمْ فَأْتوا حَرْثَکُمْ أنَّی شِئْتُمْ»»».