حدیث ۱۱۴۴

(۱۱۴۴) الفقیه (ح ۲۰۴)، التهذیب (ج ۱، ح ۴۳۹ و ۴۴۰) و الإستبصار (ج ۱، ح ۴۴۲ و ۴۴۳): وَ سَألَ عُبَیْدُاللهِ بْنُ عَلیٍّ الْحَلَبیُّ أباعَبْدِاللهِ علیه‌السلام عَنِ الْحائِضِ ما یَحِلُّ لِزَوْجِها مِنْها؟ قالَ: «تَتَّزِرُ بِإزارٍ إلَی الرُّکْبَتَیْنِ وَ تُخْرِجُ سُرَّتَها، ثُمَّ لَهُ ما فَوْقَ الْإزارِ».

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را به طریق خود در الفقیه به عبیدالله بن علی الحلبی که معتبر درجه یک است، روایت کرده است.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق در التهذیب و الإستبصار به علی بن حسن بن فضال که معتبر درجه یک است، از محمد بن عبدالله بن زراره از ابن ابی‌عمیر از حماد بن عثمان از عبیدالله بن علی الحلبی روایت کرده است که این‌ها هم از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: موثق أو حسن.

عبدالله بن علی الحلبی از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام از حائض سؤال کرد که برای شوهرش چه چیزی از او جایز است؟ فرمودند: «به پارچه‌ای تا دو زانو را می‌بندد و ناف خود را خارج می‌گذارد، سپس آن‌چه بالای آن است، برای او».