حدیث 10832
(10832) الکافی (ح 1596) و الخصال (ج 1، ح 101): عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ سَهْلِ بْنِ زیادٍ وَ عَلیُّ بْنُ إبْراهیمَ عَنْ أبیهِ جَمیعاً عَنْ یَحْیَی بْنِ الْمُبارَکِ عَنْ عَبْدِاللهِ بْنِ جَبَلَةَ عَنْ مُعاویَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام قالَ: «مَنْ أُعْطیَ ثَلاثاً، لَمْ یُمْنَعْ ثَلاثاً. مَنْ أُعْطیَ الدُّعاءَ، أُعْطیَ الْإجابَةَ وَ مَنْ أُعْطیَ الشُّکْرَ، أُعْطیَ الزّیادَةَ وَ مَنْ أُعْطیَ التَّوَکُّلَ، أُعْطیَ الْکِفایَةَ.» ثُمَّ قالَ: «أ تَلَوْتَ کِتابَ اللهِ عَزَّ وَ جَلَّ: «وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسْبُهُ» وَ قالَ: «لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأزیدَنَّکُمْ» وَ قالَ: «ادْعونی أسْتَجِبْ لَکُمْ».»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را به دو طریق روایت کرده است.
از عدة من اصحابنا از سهل بن زیاد از یحیی بن مبارک از عبدالله بن جبله از معاویه بن وهب
علی بن ابراهیم القمی از پدرش از یحیی بن مبارک از عبدالله بن جبله از معاویه بن وهب
که در طریق اول، سهل بن زیاد از ضعفا و در طریق دوم، یحیی بن مبارک از ثقات درجه دو است. سایرین هم از ثقات درجه یک هستند.
شیخ صدوق نیز شبیه این حدیث را از پدرش از سعد بن عبدالله القمی از احمد بن محمد بن خالدالبرقی از پدرش از ابن ابی‌عمیر از معاویه بن وهب که احمد البرقی از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند: «هر کس را سه چیز عطا شود، منع نشود از سه چیز. کسی کرا که دعا عطا شود، اجابت عطا شود و کسی را که شکر عطا شود، زیادتی (نعمت)عطا شود و کسی را که توکل عطا شود، بی‌نیازی عطا شود.» سپس فرمودند: «آیا تلاوت نکرده‌ای کتاب الله عز و جل را: «وَ مَنْ یَتَوَکَّلْ عَلَی اللهِ فَهُوَ حَسْبُهُ» و فرمود: «لَئِنْ شَکَرْتُمْ لَأزیدَنَّکُمْ» و فرمود: «ادْعونی أسْتَجِبْ لَکُمْ».»