حدیث ۱۰۶۲۱
(۱۰۶۲۱) تأویل الآیات (ص ۶۵۳): قالَ مُحَمَّدُ بْنُ الْعَبّاسِ حَدَّثَنا الْحُسَیْنُ بْنُ أحْمَدَ الْمالِکیُّ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عیسَی عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أبی‌عُمَیْرٍ عَنْ عُمَرَ بْنِ أُذَیْنَةَ عَنْ أبانِ بْنِ أبی‌عَیّاشٍ عَنْ سُلَیْمِ بْنِ قَیْسٍ الْهِلالیِّ عَنْ أمیرِالْمُؤْمِنینَ علیه‌السلام أنَّهُ قالَ: «قَوْلُهُ عَزَّ وَ جَلَ: «وَ ما آتاکُمُ الرَّسولُ فَخُذوهُ وَ ما نَهاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهوا وَ اتَّقوا اللهَ» وَ ظُلْمَ آلِ مُحَمَّدٍ فَ«إنَّ اللهَ شَدیدُ الْعِقابِ» لِمَنْ ظَلَمَهُمْ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام غیر معتبر است.
سید شرف‌الدین الاسترآبادی این حدیث را از کتاب محمد بن عباس بن ماهیار از حسین بن احمد بن عبدالله المالکی از محمد بن عیسی بن عبید از ابن ابی‌عمیر از عمر بن اذینه از ابان بن ابی‌عیاش از سلیم بن قیس الهلالی که حسین بن احمد المالکی از ثقات درجه دو و ابن عبید از ثقات مشروطی است که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کند. سایرین هم از ثقات درجه یک هستند.
البته همه این‌ها در صورتی است که صاحب کتاب تأویل الآیات را نَه تنها مجهول ندانسته، بلکه ثقه بدانیم و در ضمن معلوم شود که طریق ایشان به کتاب محمد بن عباس بن ماهیار معتبر است که حداقل طریق سید شرف‌الدین به تفسیر محمد بن عباس بن ماهیار معلوم نیست و در نتیجه طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام بر مبنای حقیر معتبر نیست. لطفا به توضیحات ذیل حدیث شماره ۹۹۴۴ مراجعه بفرمایید.
سلیم بن قیس از امیر مؤمنان علیه‌السلام (روایت کرد)که ایشان فرمودند: «کلام او عز و جل: «وَ ما آتاکُمُ الرَّسولُ فَخُذوهُ وَ ما نَهاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهوا وَ اتَّقوا اللهَ» و ظلم آل محمد، پس «إنَّ اللهَ شَدیدُ الْعِقابِ» است برای کسی که آن‌ها را ظلم کند.»
