حدیث ۱۰۵۶۸

(۱۰۵۶۸) الکافی (ح ۱۴۸۷۷): عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خالِدٍ عَنْ أبیهِ عَنِ النَّضْرِ بْنِ سُوَیْدٍ عَنْ دُرُسْتَ بْنِ أبی‌مَنْصورٍ عَنْ أبی‌بَصیرٍ قالَ: «قُلْتُ لِأبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام: «جُعِلْتُ فِداکَ! الرُّؤْیا الصّادِقَةُ وَ الْکاذِبَةُ مَخْرَجُهُما مِنْ مَوْضِعٍ واحِدٍ؟» قالَ: «صَدَقْتَ. أمّا الْکاذِبَةُ الْمُخْتَلِفَةُ. فَإنَّ الرَّجُلَ یَراها فی أوَّلِ لَیْلَةٍ فی سُلْطانِ الْمَرَدَةِ الْفَسَقَةِ وَ إنَّما هیَ شَیْءٌ یُخَیَّلُ إلَی الرَّجُلِ وَ هیَ کاذِبَةٌ مُخالِفَةٌ لا خَیْرَ فیها وَ أمّا الصّادِقَةُ، إذا رَآها بَعْدَ الثُّلُثَیْنِ مِنَ اللَّیْلِ مَعَ حُلولِ الْمَلائِکَةِ وَ ذَلِکَ قَبْلَ السَّحَرِ. فَهیَ صادِقَةٌ، لا تَخَلَّفُ إنْ شاءَ اللهُ إلّا أنْ یَکونَ جُنُباً أوْ یَنامَ عَلَی غَیْرِ طَهورٍ وَ لَمْ یَذْکُرِ اللهَ عَزَّ وَ جَلَّ حَقیقَةَ ذِکْرِهِ. فَإنَّها تَخْتَلِفُ وَ تُبْطِئُ عَلَی صاحِبِها.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از عدة من اصحابنا از احمد بن محمد بن خالد البرقی از پدرش از نضر بن سوید از درست بن ابی‌منصور از ابوبصیر الاسدی که احمد البرقی و درست بن ابی‌منصور از ثقات مشروطی هستند که البته مشکلی در این‌جا ایجاد نمی‌کنند و سایرین از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: ضعیف.

ابوبصیر روایت کرد: «به ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام عرض کردم: «فدایتان شوم! رؤیای صادقه و کاذبه محل خروجشان از موضع واحدی است؟» فرمودند: «درست گفتی. اما (رؤیای) کاذبه پریشان، پس همانا می‌بیند آن را فرد در اول شب در (زمان) ‌تسلط بی‌خیران فاسقان است و این است و جزاین نیست که همان چیزی است که تخیل می‌کند فرد و آن کاذبه پریشان است که خیری در آن نیست و اما (رؤیای)صادقه، هنگامی است که می‌بیند آن را بعد دو سوم از شب همراه حلول ملائکه و آن قبل سحر است. پس آن صادقه است که تخلف نمی‌کند إن شاء الله مگر این‌که جنب باشد یا می‌خوابد به غیر طهور و ذکر نمی‌کند الله عز و جل را به حقیقت ذکرش. پس این است و جز این نیست که آن پریشان می‌شود و به تأخیر می‌اندازد بر صاحبش.»»