حدیث ۱۰۴۸
(۱۰۴۸) الکافی (۶۸۶۴) و التهذیب (ج ۵، ح ۶۹): عِدَّةٌ مِنْ أصْحابِنا عَنْ أحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَلیِّ بْنِ الْحَکَمِ عَنْ سَیْفِ بْنِ عَمیرَةَ عَنْ عَبْدِالْأعْلَی قالَ قالَ أبوعَبْدِاللهِ علیه‌السلام کانَ أبی یَقولُ: «مَنْ أمَّ هَذا الْبَیْتَ حاجّاً أوْ مُعْتَمِراً، مُبَرَّأً مِنَ الْکِبْرِ، رَجَعَ مِنْ ذُنوبِهِ کَهَیْئَةِ یَوْمَ وَلَدَتْهُ أُمُّهُ». ثُمَّ قَرَأ: «فَمَنْ تَعَجَّلَ فی یَوْمَیْنِ، فَلا إثْمَ عَلَیْهِ وَ مَنْ تَأخَّرَ، فَلا إثْمَ عَلَیْهِ لِمَنِ اتَّقی». قُلْتُ: «ما الْکِبْرُ؟» قالَ: «قالَ رَسولُ اللهِ صلی‌الله‌علیه‌وآله: «إنَّ أعْظَمَ الْکِبْرِ، غَمْصُ الْخَلْقِ وَ سَفَهُ الْحَقِ». قُلْتُ: «ما غَمْصُ الْخَلْقِ وَ سَفَهُ الْحَقِّ؟» قالَ: «یَجْهَلُ الْحَقَّ وَ یَطْعُنُ عَلَی أهْلِهِ وَ مَنْ فَعَلَ ذَلِکَ، نازَعَ اللهَ رِداءَهُ.»»»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از عدة من اصحابنا از ابن عیسی الاشعری از علی بن حکم از سیف بن عمیره از عبدالاعلی بن اعین روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
شیخ‌الطائفه نیز شبیه این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به ثقةالاسلام الکلینی که معتبر درجه یک است، به باقی سند روایت کرده است.
* * *
علامه مجلسی: مجهول کالصحیح.
ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام فرمودند که پدر می‌فرمود: «هر که این خانه را به حج یا عمره قصد کند، در حالی که از کبر مبرا است، از گناهانش باز می‌گردد مانند حالتی که از مادرش زاده شده است. سپس قرائت فرمودند: «فَمَنْ تَعَجَّلَ فی یَوْمَیْنِ فَلا إثْمَ عَلَیْهِ وَ مَنْ تَأخَّرَ فَلا إثْمَ عَلَیْهِ لِمَنِ اتَّقی». عرض کردم: «کبر چیست؟» (امام علیه‌السلام) فرمودند: «رسول الله صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمودند: «بزرگ‌ترین کبر، تحقیر خلق و سبک‌شدن حق است.» عرض کردم: «تحقیر خلق و سبک شمردن حق چیست؟» فرمودند: «نادیده گرفتن حق و طعنه بر اهلش و هر که آن را انجام دهد، با الله منازعه کرده است.»»»
