حدیث ۱۰۴۵

(۱۰۴۵) الفقیه (ح ۳۰۲۱): وَ فی رِوایَةِ سُلَیْمانَ بْنِ داوُدَ الْمِنْقَریِّ عَنْ سُفْیانَ بْنِ عُیَیْنَةَ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «فَمَنْ تَعَجَّلَ فی یَوْمَیْنِ فَلا إثْمَ عَلَیْهِ»: «یَعْنی مَنْ ماتَ، فَلا إثْمَ عَلَیْهِ وَ مَنْ تَأخَّرَ أجَلُهُ، فَلا إثْمَ عَلَیْهِ لِمَنِ اتَّقی الْکَبائِرَ.»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
شیخ صدوق این حدیث را به طریق خود در التهذیب و الإستبصار به سلیمان بن داود المنقری که معتبر درجه یک است، از سفیان بن عیینه روایت کرده است که سفیان بن عیینه از ثقات درجه دو است.
* * *
مجلسی اول: روی الکلینی فی القوی عنه، عن سفیان بن عیینه …

ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام الله عز و جل: «فَمَنْ تَعَجَّلَ فی یَوْمَیْنِ فَلا إثْمَ عَلَیْهِ» فرمودند: «یعنی هر که بمیرد، گناهی بر او نیست و هر که اجلش تأخیر کند، پس بر کسی که از کبائر تقوا پیشه کند، گناهی بر او نیست.»