حدیث 10417
(10417) الکافی (ح 2715): أبوعَلیٍّ الْأشْعَریُّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلیٍّ الْکوفیِّ عَنْ عُبَیْسِ بْنِ هِشامٍ عَنْ صالِحٍ الْحَذّاءِ عَنْ یَعْقوبَ بْنِ شُعَیْبٍ عَنْ أبیعَبْدِاللهِ علیهالسلام قالَ: «إذا کانَ یَوْمُ الْقیامَةِ، کُشِفَ غِطاءٌ مِنْ أغْطیَةِ الْجَنَّةِ. فَوَجَدَ ریحَها مَنْ کانَتْ لَهُ روحٌ مِنْ مَسیرَةِ خَمْسِمِائَةِ عامٍ إلّا صِنْفٌ واحِدٌ». قُلْتُ: «مَنْ هُمْ؟» قالَ: «الْعاقُّ لِوالِدَیْهِ.»
طریق این حدیث به معصوم علیهالسلام، معتبر درجه یک است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از احمد بن ادریس القمی از حسن بن علی بن عبدالله بن مغیره از عبیس بن هشام از صباح بن صبیح الحذاء که به اشتباه صالح الحذاء ثبت شده است، از یعقوب بن شعیب روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.
یعقوب بن شعیب از ابوعبدالله (امام صادق) علیهالسلام (روایت کرد که) فرمودند: «هنگامی که زمان قیامت باشد، برداشته شود پرده ای از پردههای بهشت. پس بیاید بوی آن برای کسی که باشد برای او روحی از مسیری پانصد ساله، مگر یک صنف.» عرض کردم: «چه کسی است او؟» فرمودند: «عاق والدین.»