حدیث 1041

(1041) الکافی (ح 7978): حُمَیْدُ بْنُ زیادٍ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ سَماعَةَ عَنْ أحْمَدَ بْنِ الْحَسَنِ الْمیثَمیِّ عَنْ مُعاویَةَ بْنِ وَهْبٍ عَنْ إسْماعیلَ بْنِ نَجیحٍ الرَّمّاحِ قالَ: «کُنّا عِنْدَ أبی‌عَبْدِاللهِ بِمِنًی لَیْلَةً مِنَ اللَّیالی. فَقالَ: «ما یَقولُ هَؤُلاءِ فی: «فَمَنْ تَعَجَّلَ فی یَوْمَیْنِ فَلا إثْمَ عَلَیْهِ وَ مَنْ تَأخَّرَ فَلا إثْمَ عَلَیْهِ؟»» قُلْنا: «ما نَدْری.» قالَ: «بَلَی! یَقولونَ: «مَنْ تَعَجَّلَ مِنْ أهْلِ الْبادیَةِ، فَلا إثْمَ عَلَیْهِ وَ مَنْ تَأخَّرَ مِنْ أهْلِ الْحَضَرِ فَلا إثْمَ عَلَیْهِ» وَ لَیْسَ کَما یَقولونَ. قالَ اللهُ جَلَّ ثَناؤُهُ: «فَمَنْ تَعَجَّلَ فی یَوْمَیْنِ فَلا إثْمَ عَلَیْهِ»، ألا لا إثْمَ عَلَیْهِ وَ «مَنْ تَأخَّرَ فَلا إثْمَ عَلَیْهِ» ألا لا إثْمَ عَلَیْهِ لِمَنِ اتَّقی. إنَّما هیَ لَکُمْ وَ النّاسُ سَوادٌ وَ أنْتُمُ الْحاجُّ.»»

طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه دو است.
ثقةالاسلام الکلینی این حدیث را از حمید بن زیاد ازحسن بن محمد بن سماعه از محمد بن حسن المیثمی از معاویه بن وهب از اسماعیل بن نجاح الرماح روایت کرده است که اسماعیل بن نجاح از ثقات درجه دو و سایرین، از ثقات درجه یک هستند.
* * *
علامه مجلسی: مجهول.

اسماعیل بن نجیح الرماح روایت کرد: «شبی از شب‌ها در منی خدمت ابوعبدالله (امام صادق علیه‌السلام) بودیم. پس فرمودند: «آن‌ها درباره «فَمَنْ تَعَجَّلَ فی یَوْمَیْنِ فَلا إثْمَ عَلَیْهِ وَ مَنْ تَأخَّرَ فَلا إثْمَ عَلَیْهِ» چه می‌گویند؟» عرض کردیم: «نمی‌دانیم.» فرمودند: «آری! می‌گویند: «هر که از اهل بادیه تعجیل کند، پس گناهی بر او نیست و هر که از اهل حاضر تأخیر کند، پس گناهای بر او نیست»ف در حالی که آن‌گونه که می‌گویند نیست. الله جل ثنائه می‌فرماید: ««فَمَنْ تَعَجَّلَ فی یَوْمَیْنِ فَلا إثْمَ عَلَیْهِ»، بدانید گناهی بر او نیست و «مَنْ تَأخَّرَ فَلا إثْمَ عَلَیْهِ»، بدانید گناهی بر او (هم) نیست، برای آن‌که تقوا پیشه کند. این است و جز این نیست که آن برای شما است و مردم سیاهی بیش نیستند در حالی که شما حاجی هستید.»»