حدیث 10051
(10051) ال زهد (ص 54): النَّضْرُ بْنُ سُوَیْدٍ عَنْ عاصِمِ بْنِ حُمَیْدٍ عَنْ أبی‌بَصیرٍ عَنْ أبی‌عَبْدِاللهِ علیه‌السلام فی قَوْلِ اللهِ تَبارَکَ وَ تَعالَی: «إذْ یَتَلَقَّی الْمُتَلَقّیانِ عَنِ الْیَمینِ وَ عَنِ الشِّمالِ قَعیدٌ»، قالَ: «هُما الْمَلَکانِ» وَ سَألْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللهِ تَبارَکَ وَ تَعالَی: «هذا ما لَدَیَّ عَتیدٌ». قالَ: «هُوَ الْمَلَکُ الَّذی یَحْفَظُ عَلَیْهِ عَمَلَهُ» وَ سَألْتُهُ عَنْ قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «قالَ قَرینُهُ رَبَّنا ما أطْغَیْتُهُ». قالَ: «هُوَ شَیْطانٌ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام معتبر درجه یک است.
حسین بن سعید الاهوازی از نضر بن سوید از عاصم بن حمید از ابوبصیر الاسدی روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
ابوبصیر از ابوعبدالله (امام صادق) علیه‌السلام درباره کلام الله تبارک و تعالی: «إذْ یَتَلَقَّی الْمُتَلَقّیانِ عَنِ الْیَمینِ وَ عَنِ الشِّمالِ قَعیدٌ» (روایت کرد که) فرمودند: «آن‌ها دو ملک هستند.» و سؤال کردم ایشان را از کلام الله تبارک و تعالی: «هذا ما لَدَیَّ عَتیدٌ». فرمودند: «آن ملکی است که محافظت می‌کند بر او عملش را» و سؤال کردم ایشان را از کلام الله عز و جل: «قالَ قَرینُهُ رَبَّنا ما أطْغَیْتُهُ». فرمودند: «آن شیطان است.»