حدیث ۱۰۰۲
(۱۰۰۲ و ۱۰۰۵) الفقیه (ح ۲۹۵۹) و معانی الأخبار (ص ۲۹۳): رَوَی زُرارَةُ عَنْ أبی‌جَعْفَرٍ علیه‌السلام فی قَوْلِ اللهِ عَزَّ وَ جَلَ: «الْحَجُ أشْهُرٌ مَعْلوماتٌ»، قالَ: «شَوّالٌ وَ ذو الْقَعْدَةِ وَ ذو الْحِجَّةِ. لَیْسَ لِأحَدٍ أنْ یُحْرِمَ بِالْحَجِ فیما سِواهُنَ.»
طریق این حدیث به معصوم علیه‌السلام، معتبر درجه یک است.
شیخ صدوق این حدیث را به طریق خود در الفقیه به زراره بن اعین که معتبر درجه یک است، روایت کرده است.
ایشان مختصر این حدیث را از پدرش از سعد بن عبدالله القمی از ابن عیسی الاشعری از احمد بن محمد بن ابی‌نصر البزنطی از مثنی بن حناط از زراره روایت کرده است که همه از ثقات درجه یک هستند.
ابوجعفر (امام باقر) علیه‌السلام درباره کلام الله عز و جل: «الْحَجُّ أشْهُرٌ مَعْلوماتٌ» فرمودند: «شوال و ذی‌القعده و ذی‌الحجه است. بر احدی (مجاز) نیست که در غیر آن‌ها به حج محرم شود.»
